Tijd voor het eerste bericht, in mijn allereerste blog... ever...
Een aantal jaren geleden maakte ik tijdens mijn vakantiejob in het Euro Space Center kennis met de Mars Society en hun Mars Desert Research Station. Het is een analoog aan een Marsbasis. Een nagebouwde leef- en werkruimte in de woestijn van Utah, zoals er misschien ooit eentje op Mars zal staan. Op deze plaats kunnen bepaalde aspecten van een verblijf op de Rode Planeet redelijk realistisch worden benaderd: geologie, weersomstandigheden, beperkte ruimte en communicatiemogelijkheden, etc.
De bedoeling van de simulaties, die al verschillende jaren georganiseerd worden, is om mens en machine aan deze ruwe omstandigheden te onderwerpen. Er worden wetenchappelijke proeven uitgevoerd, prototypes van apparatuur getest in echte gebruikssituaties en nog veel meer.
De hele crew zal ook deelnemen aan een doorlopende voedselstudie. Het komt erop neer dat we allerlei soorten kant-en-klare astronautenmaaltijden gaan afwisselen met echt koken met lang bewarende of gevriesdroogde ingrediënten. De studie, georganiseerd door Jean Hunter van Cornell University, heeft als doel om te kijken naar zaken als gebruiksgemak, tijdsbesteding, voedselinname en het verschil tussen beide soorten maaltijden.
Eind maart 2011 besloot ik dan mijn kandidatuur in te dienen om deel te nemen als vrijwilliger aan dit project. Ik ben geen groot wetenschapper of briljante piloot, maar ik ben er wel van overtuigd dat ik op deze manier ook iets kan bijdragen aan de verkenning van de ruimte. Ik wou deze unieke ervaring meemaken om nadien dan met anderen te kunnen delen, en dan in het bijzonder met de jonge mensen.
Wie weet ben je wel op dit blog gestoten tijdens opzoekingen voor een opdracht op school? Of je hebt er ergens iets over gehoord of gelezen? Misschien vind je het wel zo boeiend dat je later nog eens terug komt kijken, al is het maar naar de foto's. En stel je eens voor dat je het zo boeiend vindt dat je later elektronica, fysica, piloot,... gaat studeren? Iemand moet ten slotte de eerste voetstap op Mars gaan zetten, misschien jij wel?
Zo ging het dan een tijdje verder zonder nieuws. De kandidaturen sloten af eind september. Ik was op een mooie dag, enkele dagen geleden, mijn spam folder eens aan het overlopen. Soms zit er wel eens een echte mail tussen. En toen viel mijn oog dan toevallig op een verdacht uitziend mailtje... Spam? Geen Spam? Deleten? Meeehhh, toch maar eens bekijken: "Dear Friends, the following people have been selected for MDRS Crew 109...".
Dit was hem dan. Ik mocht meedoen. En dan zit je daar even perplex... wat nu? Wat met mijn job? Wat met de financiën, want het is onbetaald werk en deelnemen is al zeker niet gratis. Wat moet er mee? Wie zijn de andere crewleden? Heel veel vragen, en weinig antwoorden. Maar nu begint alles een beetje in zijn plooi te vallen. Het was even zoeken, maar de supercollega's bij Technopolis zullen mijn plotse afwezigheid kunnen opvangen.
Ik heb daarnet de nodige vliegtuigtickets kunnen boeken om heen en terug te geraken. De reisdocumenten en andere papieren staan nog op het to-do-lijstje. Ik ben ook begonnen met het ontwerpen van een logo voor onze missie, en aan nametags voor op onze kledij. Die zullen hier ook te zien zijn, eens een definitieve versie is opgesteld.
De bedoeling van de simulaties, die al verschillende jaren georganiseerd worden, is om mens en machine aan deze ruwe omstandigheden te onderwerpen. Er worden wetenchappelijke proeven uitgevoerd, prototypes van apparatuur getest in echte gebruikssituaties en nog veel meer.
De hele crew zal ook deelnemen aan een doorlopende voedselstudie. Het komt erop neer dat we allerlei soorten kant-en-klare astronautenmaaltijden gaan afwisselen met echt koken met lang bewarende of gevriesdroogde ingrediënten. De studie, georganiseerd door Jean Hunter van Cornell University, heeft als doel om te kijken naar zaken als gebruiksgemak, tijdsbesteding, voedselinname en het verschil tussen beide soorten maaltijden.
Eind maart 2011 besloot ik dan mijn kandidatuur in te dienen om deel te nemen als vrijwilliger aan dit project. Ik ben geen groot wetenschapper of briljante piloot, maar ik ben er wel van overtuigd dat ik op deze manier ook iets kan bijdragen aan de verkenning van de ruimte. Ik wou deze unieke ervaring meemaken om nadien dan met anderen te kunnen delen, en dan in het bijzonder met de jonge mensen.
Wie weet ben je wel op dit blog gestoten tijdens opzoekingen voor een opdracht op school? Of je hebt er ergens iets over gehoord of gelezen? Misschien vind je het wel zo boeiend dat je later nog eens terug komt kijken, al is het maar naar de foto's. En stel je eens voor dat je het zo boeiend vindt dat je later elektronica, fysica, piloot,... gaat studeren? Iemand moet ten slotte de eerste voetstap op Mars gaan zetten, misschien jij wel?
Zo ging het dan een tijdje verder zonder nieuws. De kandidaturen sloten af eind september. Ik was op een mooie dag, enkele dagen geleden, mijn spam folder eens aan het overlopen. Soms zit er wel eens een echte mail tussen. En toen viel mijn oog dan toevallig op een verdacht uitziend mailtje... Spam? Geen Spam? Deleten? Meeehhh, toch maar eens bekijken: "Dear Friends, the following people have been selected for MDRS Crew 109...".
Dit was hem dan. Ik mocht meedoen. En dan zit je daar even perplex... wat nu? Wat met mijn job? Wat met de financiën, want het is onbetaald werk en deelnemen is al zeker niet gratis. Wat moet er mee? Wie zijn de andere crewleden? Heel veel vragen, en weinig antwoorden. Maar nu begint alles een beetje in zijn plooi te vallen. Het was even zoeken, maar de supercollega's bij Technopolis zullen mijn plotse afwezigheid kunnen opvangen.
Ik heb daarnet de nodige vliegtuigtickets kunnen boeken om heen en terug te geraken. De reisdocumenten en andere papieren staan nog op het to-do-lijstje. Ik ben ook begonnen met het ontwerpen van een logo voor onze missie, en aan nametags voor op onze kledij. Die zullen hier ook te zien zijn, eens een definitieve versie is opgesteld.
